بررسی هزینه های تعمیر و نگهداری کمباین های متداول در شرکت کشت و صنعت پارس مغان و تعیین بهترین مدل ریاضی و ضرایب تعمیراتی برای پیش بینی آن

هزینه های به کارگیری ماشین کشاورزی به دو نوع ثابت و متغیر تقسیم می شود. یکی از هزینه های متغیر، مخارج تعمیر و نگهداری می باشد، که به غیر از آن سایر هزینه های ثابت و متغیر تا حدود زیادی قابل پیش بینی هستند. در کشورهای پیشرفته صنعتی برای پیش بینی هزینه های تعمیر و نگهداری بررسی های زیادی انجام گرفته و مدلهای ریاضی قابل انطباق برای هر نوع ماشین کشاورزی ارائه شده است . این گونه مطالعات متاسفانه در کشور ما به ندرت به انجام رسیده است . در این مطالعه، هزینه های تعمیر و نگهداری 17 دستگاه کمباین جاندیر 955 و 4 دستگاه کمباین کلاس dominator68s متعلق به شرکت کشت و صنعت پارس مغن بررسی و بهترین مدل ریاضی برای پیش بینی این هزینه ها ارائه گردیده است . در مدلهای گوناگونی که برای کمباین های جاندیز، کمباین های کلاس و کل کمباین های برازش شد، مدل توانی (ضربی) با بالاترین ضریب تبیین، مناسب ترین مدل، برای هر سه مورد بدست آمد. در مقایسه با دیگر منابع علمی، هزینه های تعمیر و نگهداری در این مطالعه پایین تر بودند. با استفاه از مدلهای بدست آمده و همچنین با منظور داشتن هزینه های استهلاک و سود سرمایه، اقدام به تعیین عمر مفید کمباین گردید. در تعیین عمر مفید که براساس استانداردهای asae انجام گرفت ، یکبار با عمر مفید تخمینی 3000 ساعت کارکرد و یکبار با عمر تخمینی متداول منطقه با 10000 ساعت کارکرد عمل گردید. نتایج بدست آمده نشان دادند کمباین های جاندیز تا محدوده 9000 الی 9500 ساعت کار و کمباین های کلاس تا محدود 8500 الی 9000 ساعت کار در شرایط منطقه مغان، می تواند عمر مفید اقتصادی داشته باشند. پایین بودن هزینه های تعمیر و نگهداری و بالابودن عمر مفید کمباین ها در ایران می تواند به ارزان بودن نیروی کارگری و نیز استفاده محتاط از کمباین در ایران نسبت داده شود.